Czym jest opłata klimatyczna?
Opłata klimatyczna to podatek turystyczny, który uiszcza się, jeśli przebywa się w danej miejscowości dłużej niż 24 godziny. Dzieli się na opłatę miejscową i uzdrowiskową. W Polsce wymagana jest głównie w miejscowościach nadmorskich i górskich.
Opłata miejscowa pobierana jest od osób, które spędzają ponad dobę w miejscowości o szczególnych walorach klimatycznych i krajobrazowych, a cel ich pobytu jest turystyczny, szkoleniowy lub wypoczynkowy. Opłatę uzdrowiskową uiszczają osoby, które znajdują się przez ponad dobę w miejscowości, która ma status uzdrowiska, a przebywają tam w celach zdrowotnych, wypoczynkowych, turystycznych lub szkoleniowych.
Podatek ten zazwyczaj pobierany jest w miejscu noclegu i przekazywany do odpowiedniej gminy.
Dlaczego samorządy pobierają opłatę klimatyczną?
Ze względu na swój status niektóre miejscowości mają ograniczone możliwości rozwoju przemysłu. W związku z tym opłaty klimatyczne pomagają w utrzymaniu i rozwoju miejscowości jako uzdrowiskowej czy turystycznej.
Wysokość opłaty klimatycznej
To, ile wynosi opłata klimatyczna, zależy od samorządu lokalnego, jednak nie może być ona wyższa, niż wskazane jest to w obwieszczeniu Ministra Finansów.
W 2023 roku kwoty te nie mogą przekroczyć:
- 2,80 zł dziennie – opłata miejscowa dla miejscowości charakteryzujących się korzystnymi warunkami klimatycznymi, walorami krajobrazowymi i warunkami umożliwiającymi pobyt;
- 3,94 zł dziennie – opłata miejscowa dla terenów z obszaru ochrony uzdrowiskowej;
- 5,40 zł dziennie – opłata uzdrowiskowa.
Kto nie musi uiszczać opłaty klimatycznej?
Są jednak grupy zwolnione z opłaty klimatycznej i należą do nich:
- osoby, które przebywają w szpitalu;
- zorganizowane grupy dzieci i młodzieży;
- właściciele domków letniskowych w miejscowościach objętych opisywaną daniną, którzy płacą podatek od nieruchomości;
- osoby niewidome oraz ich przewodnicy.
Według ustawy na zasadzie wzajemności opłaty klimatycznej nie ponoszą również przedstawiciele dyplomatyczni i personel urzędów konsularnych, jeśli nie mieszkają na terenie Polski i nie są obywatelami naszego kraju.
Które miejscowości mogą pobierać opłatę klimatyczną? Warunki
O tym, która miejscowość może pobierać podatek od turystów i kuracjuszy, stanowi Rozporządzenie Rady Ministrów z dnia 18 grudnia 2007 roku w sprawie warunków, jakie powinna spełniać miejscowość, w której można pobierać opłatę miejscową. Aby pobierać opłatę klimatyczną, dana miejscowość musi mieć szczególne walory klimatyczne, krajobrazowe, turystyczne lub wypoczynkowe. Daninę tę ustanowić mogą również miejscowości uzdrowiskowe. Co to oznacza w praktyce?
Warunki turystyczne czy wypoczynkowe spełnia miejscowość, która ma na swoim terenie bazę noclegową (hotele, inne obiekty z usługami hotelarskimi). Jeśli na danym terenie znajdują się lasy, parki narodowe, zabytki czy punkty widokowe, spełnione są natomiast warunki krajobrazowe.
Dokładne wytyczne dostępne są we wspomnianym rozporządzeniu.