Kolory górskich szlaków – co oznaczają?
Piesze szlaki górskie mają oznaczenia kolorystyczne. Zazwyczaj znajdują się one na skałach bądź drzewach. To prostokąty o wymiarach 9 na 15 centymetrów, na które składają się 3 paski: 2 skrajne są białe, środkowy oznaczony jest barwą trasy. Co oznaczają poszczególne kolory szlaków turystycznych?
- Kolor czerwony – jest to szlak główny, na którym znajdują się najciekawsze miejsca i atrakcyjne krajobrazy. Widoki na tak oznaczonej trasie są zazwyczaj najbardziej zachwycające i spektakularne. Szlaki prowadzą często przez najwyższe szczyty obszaru.
- Kolor niebieski – drugi pod względem atrakcyjności krajobrazów szlak dalekobieżny.
- Kolor zielony – szlak krótki, który prowadzi do najbardziej charakterystycznych miejsc wartych zobaczenia.
- Kolor żółty – krótki szlak nazywany łącznikowym, który prowadzi do punktu lub innej trasy.
- Kolor czarny – krótki szlak łącznikowy, najkrótsza trasa dostępna na danym obszarze prowadząca z punktu A do B.
Kolory te więc nie oznaczają stopnia trudności, a czarnych szlaków nie należy się bać. Jednak nie da się ukryć, że najkrótsze czarne trasy są często także bardzo strome i stąd może brać się przeświadczenie, że są to szlaki wymagające.
Barwy odczytywane są błędnie również ze względu na to, że na trasach narciarskich oznaczają one właśnie poziom trudności. Najłatwiejsze są trasy zielone, niebieskie i czerwone są średniozaawansowane, a czarne są odpowiednie tylko dla osób najbardziej doświadczonych w jeździe na nartach.
Jak wygląda oznaczanie tras górskich?
Prostokąty z oznaczeniem koloru tras znajdują się zazwyczaj na drzewach lub skałach. Umieszczone być powinny nie rzadziej niż co 200 metrów. Jeśli trasa jednak ma wiele zakrętów, zazwyczaj oznakowania są częstsze.
Na początku i końcu trasy szlak oznaczony jest kropką z białym obramowaniem i odpowiednim kolorem w środku. Zazwyczaj kropka początkowa znajduje się w turystycznej miejscowości, z której wyruszają miłośnicy górskich wędrówek, aby była jak najlepiej widoczna.
Oprócz tego, że kolory wskazują nam rodzaj trasy, którą się przemieszczamy, służyć mają głównie jako drogowskaz. Dlatego też ścieżki o tych samych kolorach nie powinny występować tuż obok siebie – mogłoby to być mylące. Dzięki odpowiedniemu rozmieszczeniu trasa przebiec może bez żadnych zakłóceń.
Może zdarzyć się tak, że trasy się przecinają i wówczas doświadczyć można kilku kolorów w tym samym miejscu. Nie ma się jednak czym martwić, zazwyczaj w takich miejscach dokładnie widać, jak ruszyć dalej, by wciąż trzymać się szlaku. Przyjmuje się, że trasy nie mogą się pokrywać na odcinku dłuższym niż 3 kilometry.